Ten nieodzowny element ślubnej uroczystości kryje w sobie ciekawą, tajemniczą i długą historię.
Swój początek zawdzięczają starożytnym Egipcjanom, którzy pierwsze ślubne obrączki wykonywali z roślin pokrywających brzegi Nilu, między innymi z tataraku i trzciny. Roślina była odpowiednio zaginana i zwijana w obrączkę lub bransoletkę.
Okrągły kształt był dla Egipcjan symbolem wieczności, figurą bez początku i końca, jak płynący czas lub ludzkie życie. Pusta przestrzeń to symbol bramy, prowadzącej do tajemnicy życia i związków między ludźmi.
Szybko zaczęto kojarzyć obrączki z uczuciem miłości. W starożytności noszono ślubne pierścienie na trzecim palcu lewej dłoni, ponieważ ówczesne wierzenia zakładały, że żyła, która biegnie z tego palca, kieruje się prosto do serca (tzw. „vena amoris” czyli „żyła miłości”). Dopiero po tym okresie zaczęto wkładać je (zwłaszcza w Europie) na palce prawej dłoni.
źródło: etsystatic.com
Wytrzymałość pierwszych ślubnych obrączek nie przekraczała roku. Często podczas noszenia szybko się niszczyły, dlatego po pewnym czasie zaczęto decydować się na obrączki wykonane ze skóry lub kości słoniowej.
Następnie przyszedł czas na docelowy materiał, czyli metal. Obrączki przez to, że na początku były nierówne, wzbogacano ozdobnymi kamieniami. Były wykonywane z miedzi, żelaza lub mosiądzu.
Gdy wprowadzone zostały środki płatnicze w postaci monet, złoto stało się głównym metalem, wybieranym do tworzenia pierścieni i obrączek. Jako dodatków używano kamieni szlachetnych:rubinów, szafirów czy diamentów.
W okresie włoskiego renesnansu popularność zyskało srebro. Pierścionki i obrączki były bogato zdobione i grawerowane. Popularne były także wewnętrzne grawery z fragmentami wierszy. Z czasem srebro znów musiało ustąpić złotu. Twierdzono, że inne materiały przyniosą małżeństwu pecha, podobnie jak niedopasowana obrączka.
źródło: antiquesnavigator.com
Pierwotny zwyczaj noszenia pierścionka i obrączki na palcach prawej ręki został zmieniony. Zakładało się je na rękę lewą panny młodej, gdyż był to znak podporządkowania się mężowi. Zwyczaj ten pozostał żywy w USA, natomiast w naszej kulturze oznacza wdowieństwo.
Z kolei wsuwanie obrączki na palec mężczyzny przez kobietę to stosunkowo nowy zwyczaj, który stał się popularny po II wojnie światowej. Wielu żołnierzy, którzy na długo oddzieleni byli od swych ukochanych, zaczęli nosić obrączki na znak pamięci i pocieszenia.
Dzisiaj pary, wypowiadając słowa przysięgi małżeńskiej, wkładają sobie nawzajem obrączki na palec serdeczny (w zależności od kultury) lewej lub prawej dłoni, jako symbol dozgonnej miłości i wierności.
Obrączki zaś wykonywane są z najróżniejszych metali szlachetnych: platyny białego i żółtego złota, palladu, srebra czy tytanu.
Polecamy zapierającą dech w piersiach współczesną kolekcję APART.
Wszystkie powyższe modele i pełna oferta dostępna na stronie APART.
