Jednak zasadniczy charakter i zwyczaje, nie różnią się zbytnio i “statystyczny” gość wesela: miejskiego, wiejskiego, na południu czy na północy może spodziewać się podobnego rozkładu ślubno-weselnej jazdy ;)
Zaczyna się od błogosławieństwa
Polacy w większości wychowani są w wierze katolickiej i poszanowaniu instytucji rodziny.
Dlatego też w wielu polskich domach ceremonia zaślubin swój pierwszy etap ma już w domu panny młodej, gdzie zebrani goście i najstarsi z rodu (a zasadniczo rodzice) błogosławią swoje dzieci, sygnalizując aprobatę i pragnienie szczęścia dla ich związku.
Ten zwyczaj o staropolskich korzeniach ma wymiar niezwykle symboliczny i niemalże magiczny.
Po wyjściu z domu narzeczonej, orszak ślubny udaje się do kościoła, lub do innego miejsca zaślubin.
Drogę zagradzają mu mieszkańcy okolicy, znajomi, tworząc tak zwane “bramy”. Organizatorzy bramy (niegdyś bardzo pomysłowi) nagradzani byli, a raczej przekupywani weselną wódką lub słodkościami (w zależności od wieku “terrorystów”).
Kościół
Według starych tradycji młodzi wchodzili do kościoła prowadzeni przez księdza. Tuż za nimi kroczyli świadkowie.
Pod wpływem zachodnich obyczajów (podpatrzonych zapewne w niezliczonych filmach), coraz częściej panna młoda prowadzona jest przez swojego ojca lub inną ważną dla siebie osobę do czekajacego pod ołtarzem wybranka.
Trudno odmówić uroku temu rozwiązaniu: dostojny marsz młodej odprowadzanej wzrokiem zgromadzonych gości oraz symboliczne przekazanie córki przyszłemu zięciowi, to rzeczywiście wzruszająca chwila w ślubnym scenariuszu.
Wyjście sprzed ołtarza i z kościoła to pierwszy oficjalny “spacer” nowej rodziny. Młodzi witani są deszczem ryżu lub drobnych monet, które mają symbolizować szczęście i dobrobyt, jaki na nich spanie.
Przesąd mówi, że kto zbierze więcej monet, temu przypadnie pałeczka przywódcy w domu.
Najczęściej również pod kościołem następuje czas na życzenia dla nowożeńców, przekazanie kwiatów, prezentów. Jako pierwsi powinni pogratulować sobie bohaterowie dnia, następnie rodzice, dziadkowie, chrzestni i rodzina.
Ostatni w kolejce stoją przyjaciele i znajomi.
CO WYPADA, A CO NIE? ETYKIETA ŚLUBNA W PIGUŁCE
Odjazd spod kościoła również rządzi się swoimi prawami.
Pierwsi odjeżdżają rodzice młodej pary, tuż za nimi nowożeńcy, a następnie weselnicy.
Kolejność ta musi zostać zmieniona w chwili dojazdu do sali weselnej, tak, aby to rodzice i goście witali młoda parę.
Nie jest to karkołomny wyczyn: często przyjęcie zaczyna się godzinę po ślubie i weselnicy mają czas na przebranie się, a młodzi na sesję zdjęciową. Jeżeli orszak jedzie prosto z kościoła, nowożeńcy mogą zawsze zrobić jedno kółeczko więcej ;)
Wskazówka:
W kwestii dojazdu, na pewno duże znaczenie ma pora roku, aura pogodowa, odległości pomiędzy miesjcem zabawy, a zaślubin.
Pamiętajcie, im dalej miejsce ślubu, będzie położone od miejsca wesela, tym trudniej będzie koordynować imprezę, mogą wydarzyć się sprawy nieprzewidziane, które zakłócą precyzyjnie przygotowany harmonogram i scenariusz wesela.
Przybyciu na przyjęcie weselne często towarzyszy muzyka zespołu, tradycyjne przywitanie chlebem i solą oraz dwoma kieliszkami (z wódką i wodą).
Zazwyczaj młodzi witani są przez gości i rodziców zabawnymi wierszykami-zagadkami, po czym pan młody przenosi swoją żonę przez próg domu weselnego.
W sali czeka na nich szampan przy akompaniamencie tradycyjnego “Sto lat”.
Wskazówka:
Pokazujemy kształt modelowego wesela, dlatego tym bardziej musimy tu wspomnieć, że w dzisiejszych czasach wielu gości (szczegółnie młodych) oczekuje czegoś więcej od przyjęcia weselnego niż klasycznego powszechnie powielanego standardu. Kreatywność Par czy organizatorów przyjęcia, ogranicza jedynie budżet i wyobraźnia.
Pamiętajcie! Decydując się na urozmaicenia, czy zmiany w harmonogramie, mocno wykraczające poza klasycyzm weselny, zadbajcie o to aby Wasi goście czuli się z tymi atrakcjami, równie swobodnie jak i Wy.
To bardzo istotne, szczególnie jeśli chodzi o starszych, bardziej konserwatywnych gości.
Zaproszenie gości do stołów to kolejny etap, który znacznie ułatwiają winietki z nazwiskami gości przy nakryciach.
W odnalezieniu miejsc, nieoceniona może okazać się tablica z planem sali i pomocna dłoń świadków.
Według tradycji honorowe miejsca zajmują oczywiście młodzi. Obok panny młodej zasiada ojciec pana młodego oraz świadek, obok pana młodego jego świeżo upieczona teściowa i świadkowa. Naprzeciw siadają małżonkowie rodziców. Przy głównych stołach usadzani są również seniorzy rodów, rodzeństwo młodej pary i najbliższa rodzina.
Zazwyczaj jednak młodzi nie trzymają się sztywno zasad staropolskiej etykiety i usadzają swoje rodziny po swojej stronie, pamiętając o honorowych miejscach dla rodziców.
JAK USADZIĆ GOŚCI PRZY WESELNYM STOLE?
Taniec
Kolejnym punktem programu jest uroczysty obiad i następujący po nim pierwszy taniec nowożeńców. Ma on również symboliczne znaczenie - wiele osób twierdzi, że dobre zgranie w tańcu przekłada się na jakość wspólnego życia.
Młodzi tańczą do wybranego wcześniej utworu, w następnej piosence dołączają do nich rodzice, a potem goście weselni.
Tak zaczyna się zabawa, przeplatana przerwami na posiłek, “jednego”, przemowy, toasty, a najczęściej również konkursy i zabawy weselne animowane przez wodzireja.
Oczepiny
O północy następuje kulminacyjna część wesela - oczepiny.
Czerpiący z ludowej tradycji zwyczaj symbolizuje pożegnanie panieńskiego i kawalerskiego stanów. Zdejmowanie wianka i zakładanie czepca zastąpiło pozbycie się welona i muchy czy krawata. Rzucone za siebie atrybuty lądują w rękach gości weselnych stanu wolnego i zwiastują rychłą zmianę owego stanu ;)
Najczęściej nowa “para młoda” obowiązkowo tańczy swój pierwszy taniec.
Tort weselny
Tort weselny to ukoronowanie wieczoru, choć zdarza się, że tort zostaje podany chwilę po pierwszym tańcu (to całkiem ciekawa opcja, szczególnie dla wszystkich Par, którym zależy na tym, aby goście docenili na trzeźwo walory estetyczne i smakowe tortu)
Piętrowa konstrukcja dzielona jest przez młodą parę na kawałki, z których pierwszy zjadają oni sami, a następne trafiają do rodziców i weselników.
Kolejnym punktem w programie są podziękowania dla rodziców i wspólny taniec.
A potem? Zabawa do białego rana, zasłużony odpoczynek i regeneracja sił na mające nastąpić następnego dnia poprawiny :)
POMYSŁOWE KONKURSY I ZABAWY WESELNE
