fotografia: M.M. Rudiak Fotografia
Miłość nie wybiera! To stare powiedzenie nabiera prawdziwego znaczenia dopiero, gdy strzała Amora zostanie już wypuszczona z łuku i trafia osoby o odmiennym kolorze skóry, wychowane w różnych kulturach czy wyznających zupełnie inne religie. Czasem są to nawet ludzie z dwóch końców świata!
Miłość to miłość, jednak jak w takim przypadku wyglądają przygotowania do ślubu?
Jak zorganizować ślub międzynarodowy
Pomoc potrzebna od zaraz!
Ślub dwojga ludzi z różnych krajów nie musi być trudny do zrealizowania – oczywiście, jeśli ma się swoich wysłanników i zawsze ktoś czuwa nad przebiegiem zdarzeń na miejscu.
Teoretycznie taką osobą może być ktokolwiek: siostra, mama, kuzyn czy przyjaciel. Jednak granice tej teorii sięgają pierwszych problemów organizacyjnych czy kłopotów związanych z charakterem tej sytuacji. Początkowa fascynacja tematem zazwyczaj szybko wygasa, dlatego do przygotowań ślubnych warto wciągnąć kogoś kompetentnego i oddanego sprawie całym sercem.
Gdzie znaleźć taką osobę? Na kim państwo młodzi mogą polegać w każdej sytuacji? Liczyć w przypadku nawet najbardziej zaskakujących problemów? No cóż, najlepszym rozwiązaniem jest zatrudnienie profesjonalnego konsultanta ślubnego.
Kiedy i od czego rozpocząć przygotowania?
Na dobry początek warto przygotować się do… przygotowań! Tak, zanim zaczniemy na poważnie planować ślub i wesele, sprawdźmy jakich dokumentów będziemy potrzebowali – na jedne czeka się parę dni, a na inne nawet po kilka miesięcy.
Aby wziąć ślub w polskim urzędzie, cudzoziemca będzie potrzebował:
- odpisu aktu urodzenia (wraz z tłumaczeniem wykonanym przez tłumacza przysięgłego);
- zaświadczenia o zdolności prawnej do zawarcia małżeństwa (wydaje je właściwy organ w kraju cudzoziemca lub przedstawicielstwo dyplomatyczne) LUB postanowienia sądu rejonowego, zwalniającego od obowiązku przedłożenia zaświadczenia o zdolności prawnej;
- postanowienia sądu rodzinnego zezwalającego na ślub – jeśli cudzoziemca pochodzi z kraju, który nie wydaje tego rodzaju poświadczeń (np. USA), musimy zwrócić się do polskiego sądu rodzinnego o zgodę na ślub bez zaświadczenia. Uwaga - na taką zgodę czeka się około 2-3 miesięcy! Następnie dokument musi być przetłumaczony przez tłumacza przysięgłego;
- paszportu.
Przygotowania do ślubu stają się nieco trudniejsze, jeśli narzeczeni (lub jedna z tych osób) przebywają za granicą; wtedy na pewno przyda się pomoc profesjonalisty, który dopilnuje wszystkich terminów i formalności.
Ślub możemy wziąć w dowolnym urzędzie w całej Polsce. Na co najmniej miesiąc (31 dni) przed planowaną datą zawarcia związku małżeńskiego należy udać się do urzędu stanu cywilnego. Urzędnik zada nam kilka pytań, zdecydujemy także jakie nazwisko po ślubie przyjmiemy my oraz nasze potencjalne przyszłe dzieci.
fotografia: M.M. Rudiak Fotografia
Ślub kościelny ponad religijnymi podziałami
Nieco więcej formalności nas czeka, jeśli chcemy wziąć ślub konkordatowy lub tylko kościelny, a druga osoba jest innego wyznania. Wtedy ślub warto zacząć planować przynajmniej na rok przed tym wydarzeniem.
Musimy udać się nie tylko do urzędu, ale i do kościoła - i to tam zarezerwować nasz wymarzony termin.
Musimy oczywiście dowiedzieć się, jakie zaświadczenia są nam potrzebne. W tym celu porozmawiajmy z księdzem, ponieważ jest to zależne od konkretnej parafii.
Nauki przedmałżeńskie? Zazwyczaj księża bezproblemowo zgadzają się na ich pobieranie za granicą. Wtedy sprawa wygląda dokładnie tak, jak gdybyśmy na nie uczęszczali w Polsce, możemy też wybrać coraz popularniejsze nauki weekendowe. Pamiętajmy jednak, że spotkania odbywają się co jakiś czas, więc aby pojawiać się na nic należy sobie to zawczasu dobrze rozplanować – będzie nam potrzebne oświadczenie o ich ukończeniu!
Jeśli jedna z osób wyznaje inną religię/jest ateistą/jest nieochrzczony/a, sprawa się nieco komplikuje, ponieważ nie we wszystkich sytuacjach wzięcie ślubu będzie możliwe.
W przypadku, gdy jedna z osób wyznaje najbardziej powszechną w Polsce religię (tzn. rzymsko-katolicyzm), swoje pierwsze kroki powinniśmy skierować do proboszcza parafii, w której chcemy wziąć ślub. Ksiądz zwróci się w imieniu wiernego do biskupa, aby ten wydał dyspensę. W momencie gdy zostanie ona udzielona, same formalności nie będą już bardzo uciążliwe - osoba wiary rzymsko-katolickiej oświadcza, że „odsunie od siebie niebezpieczeństwo utraty wiary” i przyrzeka, że wychowa dzieci po katolicku. Ślubu mieszanego z reguły nie udziela się podczas mszy, a osoba niewierząca nie zwraca się do Boga.
Już prawie ślub! O czym nie można zapomnieć?
W przypadku ślubu i wesela wielokulturowego także przyda się ręka i rada konsultanta ślubnego. Dlaczego? Powód jest bardzo banalny: żeby uniknąć wpadki i urażenia kogokolwiek z gości! Różne kultury cechują się czasem bardzo egzotycznymi zwyczajami ślubnymi, o których państwo młodzi wcale nie muszą wiedzieć.
Specjalista dokładnie rozezna sytuację, zadba o to, by wszyscy goście łatwo się odnaleźli w obcych im okolicznościach. Brak bariery kulturowej oraz językowej (zwłaszcza przy doborze różnego rodzaju podwykonawców) to podstawa świetnej zabawy!
fotografia: Paweł Traczyk FOTOGRAFIA ŚLUBNA
Karina Ciosk,
właścicielka agencji ślubnej Perfect Moments
Zobacz także:
8 RZECZY, O KTÓRYCH PANNA MŁODA ZAPOMINA IDĄC NA PRÓBNY MAKIJAŻ I FRYZURĘ
